มีทาสแมวคนไหนที่อยากเลี้ยงแมวใจจะขาด แต่ที่บ้านไม่เข้าใจบ้างมั้ย?
คนที่บ้านแพ้ขนแมวบ้างละ... บางทีหนักๆ ก็...เกลียดแมวกันทั้งบ้าน T__T
ถ้ามี.. ก็นับว่าเราเป็นพวกเดียวกัน
เราเองก็เป็นคนหนึ่งที่หลงใหลในตุ่มเนื้อสีชมพู (ที่มีเล็บแหลมๆ ซ่อนอยู่)
และลิ้นสากๆ ของเจ้าเหมียว (ที่มีเขี้ยวคมๆ คอยงับเราอยู่ตลอดเวลา)
ในเมื่อไม่สามารถรับน้องแมวมาเลี้ยงเองที่บ้านได้
ก็อาศัยไปเล่นน้องแมวคนอื่นเอาก็ได้
เมื่อก่อน... ที่ไหนมีคาเฟ่สัตว์น่ารักๆ ก็มักจะตระเวนไปเดินหา
แต่ก็เจอบ้าง ไม่เจอบ้าง ตามประสาคนที่มักจะหลงทิศหลงทางอยู่บ่อยๆ
บางครั้งก็ดีหน่อย ที่ลากเอาเพื่อนไปด้วยได้ ไม่หลงทาง แถมได้เล่นกับเด็กๆ ในร้านด้วย
ทั้งคาเฟ่หมา Inu Machi Café ที่มีทั้งน้องไซบีเรียนและชิบะอินุ น่ารักน่าฟัดทั้งนั้น
หรือคาเฟ่สัตว์แปลกๆ อย่าง Little Zoo ที่มีจิ้งจอกทะเลทรายแสนน่ารักและขี้เซา
และแรคคูนจอมค้นเป็นดาราเด่นของร้าน แล้วก็ยังมีน้องหมา น้องแมว นกและ..เยอะอะ ต้องลองไปดู
แล้วก็ร้านอื่นๆ ที่ตั้งใจไปเปิดหา แต่กลับหาร้านไม่เจอ (เพราะหลงทางซะก่อน)
แต่วันนี้เราไม่ได้พูดถึงคาเฟ่อื่นซะหน่อย
เพราะไปเที่ยวก่อนที่จะมาทำบล็อค รูป+ไฟล์ ร้านที่เคยไปเที่ยวมามันก็หายหมดแล้ว
เอาไว้ถ้ามีโอกาสได้กลับไปเที่ยวร้านเดิมอีก เราจะกลับมาเล่าอีกรอบนะ :)
คาเฟ่ที่อยากพูดถึงวันนี้คือ... "เมาแมวคาเฟ่" ต่างหาก
ถ้าเราจำไม่ผิด ร้านนี้เป็นคาเฟ่แมวร้านที่สองในตัวเมืองพะเยา
(จริงๆ ก็มีอีกร้านนึง แต่อยู่ไกลบ้านกว่า เลยยังไม่มีโอกาสได้ไปสักที)
เพราะร้านนี้อยู่ใกล้บ้านมากกว่า แบบที่เราเดินไป-กลับ ก็สบายมาก
แถมยังเป็นทางผ่านตอนไปวิ่งออกกำลังกาย เพราะร้านอยู่ใกล้กว๊านพะเยา
แหล่งท่องเที่ยวขึ้นชื่อของจังหวัด แต่หลบอยู่ในซอยนิดๆ
เมื่อก่อนเป็นที่พักโฮมสเตย์ ชื่อ บ้านพะเยารอเธอ
ตอนนี้ก็ต่อเติมมาทำคาเฟ่แมวด้วย
ข้างในร้านแบ่งออกเป็น 2 โซน ด้วยบานกระจกใส
ด้านนอกเป็นส่วนที่นั่งทานอาหาร+เครื่องดื่มแบบสบายๆ ไม่มีน้องแมวมารบกวน
แต่สามารถมองทะลุกระจกได้เหมือนกัน
ซึ่งแนะนำว่า ถ้าใครอยากทานอาหารจริงๆ ควรนั่งทานด้านนอกจะสะดวกกว่า
เพราะด้านใน ที่เป็นโซนเล่นกับน้องแมว (แต่ก็มีโต๊ะบริการเหมือนกัน) จะทานไม่ค่อยสะดวก
เพราะนอกจากกลิ่นของน้องแมว (ที่มีเป็นปกติเกือบทุกคาเฟ่แล้ว)
คุณจะยังเจอกับ... ตัวป่วนแบบนี้
มาแบบแผนสูง.. โผล่มาจากใต้โต๊ะ แล้วลุย...!!
แต่.. ไม่สำเร็จ
รอบสอง.. มาแบบซึ่งๆ หน้า ด้อมๆ มองๆ แล้ว...
ยืดดด.. แต่โดนจับได้อีกแล้ว อิอิ
ก็เป็นแบบนี้แหละค่ะ กินไป กันแมวไป วุ่นวายแล้วก็ตลกดี
เมนูอาหาร ส่วนใหญ่ก็จะเน้นไปที่เครื่องดื่ม กับ ของทานเล่นมากกว่า
แต่ก็มีคาโบนาร่าให้สำหรับคนที่หิว เอาไว้ทานรองท้องด้วย
เรื่องรสชาติ ก็อร่อยดีค่ะ ราคาก็เท่ากับร้านเครื่องดื่มทั่วไปเลย ไม่แพงมาก
ทีนี้เราเข้ามาดูด้านใน โซนเล่นกับน้องแมวบ้างดีกว่า
ข้างในจะมี ตู้เก็บรองเท้า พร้อมกับแปรงกำจัดขนแมวที่ติดเสื้อผ้าเรา
วางอยู่กับเจลแอลกอฮอล์ล้างมือ และข้อปฏิบัติเวลาเล่นกับน้องแมว
สองตัวนี้ น่าจะเป็นพี่น้องกันละมั้ง เหมือนกันมาก และซนมากทั้งคู่เช่นกัน 555
แต่สองตัวนี้รับแขกเก่งมากนะ พอลูกค้ามานั่งด้านในปุ๊บ ก็วิ่งมาเล่นด้วยเลย
แมวเด็กก็น่ารักเงี้ยเนอะ แต่ถ้าแมวแก่ๆ หน่อย.. เชิด เมิน ฉันไม่สนหรอก มะนุ้ด
มองนะ.. แต่ไม่เล่นด้วยหรอก เลียขนแป๊บ
(สีหน้ากำลังสงสัยว่า ไอ้อ้วนส้มนี่มันพวกเดียวกันหรือเปล่า 5555
เคลิ้มมมม
เจ้าตัวนี้ตัวโปรดเราเลย ขาสั้น พันธุ์มันช์กั้น หน้าตาดูเอาเรื่อง แถมหยิ่งอีกแน่ะ
เล่นด้วยก็ไม่เล่น วิ่งหนีตุ๊กๆ ไปหลบในกล่องซะงั้น
น้องแมวร้านนี้จะมีสกิลหลบกล้องค่อนข้างเก่ง
ถ้าไม่ถ่ายตอนนั่งๆ นอนๆ ก็อย่าหวังว่าจะยอมเป็นนายแบบ-นางแบบให้ง่ายๆ นะ
นิ่งเป็นหลับ ขยับเป็นหนีเลยเชียว
ก่อนเราจะกลับ ทางร้านก็ปล่อยลูกแมวเปอร์เซียร์ที่อยู่ในกรงด้านในออกมาเล่นด้วย
ความจริงเราไม่ค่อยชอบพันธุ์นี้สักเท่าไหร่ เพราะหน้ามันบู้บี้ ดูหงุดหงิดตลอดเวลา
แมวที่คุณป้าที่สงขลาเลี้ยง ก็พันธุ์เปอร์เซียนี่แหละ หงุดหงิดใส่ ตะปบเอาๆ เลยเข็ด
แต่พอได้เล่นด้วยกันวันนั้น นางน่ารักมากกก ขนนุ่ม ฟู น่าฟัดเป็นที่สุดเลย
ค่าสินสอดตัวเล็กสองตัวที่ปล่อยมา รู้สึกจะค่อนข้างถูกนะคะ
อยากได้เลย... แต่เจ้าขาหมู (หมาขี้อิจฉา) ที่บ้านคงไม่ยอม 555
จริงๆ ที่ร้านก็ยังมีโซนด้านนอก จัดไว้ให้ลูกค้านั่งรับลมด้วยเหมือนกัน
อากาศเย็นๆ ในเดือนธันวานี้ก็เหมาะจะนั่งจิบชาอยู่ข้างนอกมาก
แต่เราอยากเล่นกับแมวมากกว่า เลยขลุกอยู่ด้านในซะเป็นชั่วโมงเลย
แต่ต้องรีบกลับไปทำงานต่อ ก็เลยเช็คบิล กลับแล้ว
ก่อนกลับ ทางร้านมีแจกบัตรสะสมแต้ม + สติ๊กเกอร์ให้ด้วย
เอาไว้มีเวลาว่างเมื่อไหร่ จะไปอีกนะ
